دختر شیرینی فروش

اتحادیه خبرگزاری های جهان عرب، خبرگزاری سانا (سوریه) را برای ارائه بهترین عکس خبری، برتر شناخت

به گزارش پایگاه اینترنتی الرایه، این عکس، کودک هفت ساله ای را نشان می دهد که در یکی از خیابان های دمشق در حالی که شیرینی می فروشد، مشق هم می نویسد.
این عکس متعلق به وسیم خیربیک، عکاس ۲۷ ساله سوری است. وی گفت: چند بار خواستم از او عکس بگیرم اما هر بار صورتش را از دوربین برمی گرداند و دوست نداشت از او عکاسی کنم.
خیربیک افزود: پس از چند بار با لنز زوم از ۳۰ متری این عکس را از او گرفتم

یکی از آثار شگفت‌انگیز موجود در موزه برادران امیدوار واقع در مجموعه سعدآباد، سر واقعی یک انسان است.

به گزارش پارسینه، مسوول موزه برادران امیدوار با اشاره به این اثر شگفت‌انگیز، گفت: این سر کوچک شده انسان توسط قبیله جیبارو که یکی از وحشی‏ترین قبیله‏های آمازون در اکوادور آمریکای جنوبی است در جنگ‏های قبیله‏ای،شکار و با روش‏های خاص کوچک می‏شود. این قبیله بعد از حمله به قبیله‏های دیگر و پیروز شدن٬ زنان آن قبیله را به اسارت گرفته و مردان باقی مانده را با خود به قبیله می‏بردند ابتدا جشنی برگزار کرده و آتشی عظیم درست می‏کردند و بعد با خوردن مخمرها شروع به بردیدن سرها می‏کردند.

او با تشریح ماجرای شکار سر انسان در این قبیله به نقل از برادران امیدوار ادامه داد: جنگجویان قبیله جیبارو پس از جدا کردن سر مردان قبیله دشمن، از فرق تا پشت گردن را شکافته و داخل سر را خالی می‏کردند یعنی جمجمه و دندان‏ها٬ سپس استخوان بینی و چشم‏ها را با ظرافت در می‏آوردند و لب‏ها را می‏دوختند که به ارواح خبیثه اسرار قبیله را نگویند و بعد پشت سر را می‏دوختند و این پوست سر را به مدت سه روز داخل محلول گیاهی خاصی می‏گذاشتند و بعد از سه روز آن را در آورده و داخل آن را یک مشت شن گرم می‏ریختند و بلافاصله آن پوست (سر) کوچک می‏شد و بعد آن را دودی می‏کردند تا ماندگاری آن بیش‌تر شود.

گفتنی است قبیله جیبارو سرهای شکار شده را به عنوان نماد قدرت می‏دانستند و به گردن‏هایشان آویزان و یا به چادرهایشان می‏آویختند.

یادآور می‏شود آثار موجود در موزه برادران امیدوار در بخش شمال غربی مجموعه سعدآباد واقع شده که از دستاوردهای سفر ۱۰ ساله نخستین جهانگردان ایرانی عیسی و عبدا… امیدوار به دور دنیا تشکیل شده است.

بنا بر گزارش انجمن بین المللی سفرهای امن جاده ای، عنوان خطرناک ترین جاده دنیا به جاده یونگاس در بولیوی آمریکای جنوبی تعلق می گیرد. اگر جاده های دیگر خطرناک به نظر می رسیدند، پا گذاردن در این جاده نوعی خودکشی محسوب می شود. این جاده دهه ۱۹۳۰ توسط زندانیان جنگ پاراگوئه ساخته شد. یونگاس با اسم مستعار “جاده مرگ” تنها مسیری است که از اعماق جنگل آمازون و رشته کوه های بلند آَندز و دره های عمیق آن می گذرد تا دو شهر لاپاز و کورویکو را به هم متصل کند. رانندگی در طول مسیر جاده یونگاس همانند رانندگی بر روی ترن هوایی است. در بعضی از نقاط ارتفاع جاده به ۳۶۰۰ متر از سطح دریا می رسد حال آنکه دره ای با عمق ۲۸۰۰ متر به فاصله چند سانتی متر از کنار جاده قرار دارد و کوچکترین خطا باعث سقوط به آن دره عمیق مرگبار می شود. تصاویر در فصول مختلف سال و از مکان های متفاوت این جاده تهیه شده است

جنین

لنارت نیلسون از عکاسان مشهوری است که کتاب مشهور “کودکی به دنیا می‌آید” به همراه عکس‌هایی شگفت انگیز از جنین قبل از متولد شدن توسط وی منتشر شده است. انتشار آثار وی در مجله لایف سال ۱۹۶۵ باعث به فروش رفتن هشت میلیون نسخه از این مجله شد.

جنین

وی برخی از آثار شگفت انگیز خود را با کمک لنز ماکرو و برخی دیگر را با کمک اندوسکوپ به ثبت رسانده است. همچنین فناوری میکروسکوپ‌های الکترونی به وی در ثبت تصاویر بسیار کوچک کمک فراوانی کرده است.