یك نوزاد 11 ماهه كلمبیایی كه به هنگام تولد مانند سایر نوزاد از وزن طبیعی برخوردار بوده است، اكنون از افزایش وزن غیر طبیعی خود رنج می برد.

به گزارش ایران ناز این نوزاد كه در حال حاضر 28 كیلوگرم وزن دارد سنگین ترین نوزاد جهان محسوب می شود.

 

مادر این كودك گفت: فرزندم با وزن طبیعی به دنیا آمد، اما در عرض چند ماه به صورت ناگهانی به شدت افزایش وزن پیدا كرد.

 

وی در ادامه به نقل از پزشك نوزاد تاكید كرد: این كودك از نقص در غده تیروئید رنج می برد و علاوه بر آن معاینات پزشكی نشان می دهد كه حجم و بزرگی استخوانهای این نوزاد 11 ماهه به اندازه یك كودك شش ساله است.

زن چینی با گذاشتن نقاب خاصی روی صورتش به فقرا و بی خانمانان چینی کمک می کند که بیشتر مخاطبانش را سالمندان و معلولان تشکیل می دهند.

به گزارش ایران ناز این زن چینی با این نقاب مخصوص سعی می کند مثل رابین هود اروپا به فقرای چینی کمک کند و برای این کار نام خودش را « زن ارغوانی چین » گذاشته است.

 

رابین هود چینی که بیشتر کارهای کمک رسانی خود را در حومه شهر پکن انجام می دهد اخیراً در یک شبکه اجتماعی نوشته بود: امروز اولین روز من به عنوان زن ارغوانی است و کمی احساس اضطراب می کنم.

این کار زن چینی موجب شده در هنگ کنگ و شهرهای دیگر چین نیز زنان مشابهی دست به اقدام مشابه بزنند.

 

 

به گزارش ایران ناز دختری در آمریكا در عادتی عجیب مواد پلاستیكی مثل بطری آب و كنترل تلویزیون می‌خورد.
این دختر 18 ساله كه در كالیفرنیا آمریكا زندگی می‌كند در 11 سال گذشته حدود 60 هزار شیء پلاستیكی خورده است.

كیلین در توضیح این ادعا گفته است: تاكنون 12 كنترل تلویزیون، حدود پنج هزار مهره پلاستیكی، 10 بطری آب و دیگر اشیاء پلاستیكی را خورده‌ام.

او می گوید : پلاستیك تنها چیزی است كه دوست دارد بخورد و احساس می‌كند به خوردن آن نیاز دارد.

كیلین كه بیشتر پلاستیك‌های مصرفی‌اش را از رستوران محل كارش جمع‌آوری می‌كرد، گفت: ساختار تشكیل دهنده كنترل تلویزیون یكی از خوشمزه‌ترین پلاستیك‌هایی است كه خورده‌ام.

او همچنین می گوید : می‌دانم كه خوردن پلاستیك برای سلامتی‌ام ضرر دارد اما نمی‌توانم دست از خوردن آن بكشم.

 

به گزارش ایران ناز پیرزنی در دادگاه خانواده گفت كه پس از 60 سال زندگی با همسرش از رفتار هایش خسته شده و دیگر طاقت ادامه ی این زندگی را ندارد. او درخواست طلاق داشت و می گفت كه شوهر 90 ساله اش آرامش را از او گرفته است.

پیرمرد و پیرزنی وارد دادگاه شدند و پیرزن درخواست جدایی اش را بعد از 60 سال زندگی مشترك به قاضی دادگاه ارائه كرد. او كه توان ایستادن در راهرو های شلوغ دادگاه را نداشت، به محض ورود به دادگاه خطاب به قاضی دادگاه گفت: 60 سال است كه با این پیرمرد زندگی كرده ام و در این سال ها سعی كردم زن مطیع و فرمانبرداری برایش باشم اما او در این سال ها همیشه نسبت به من نامهربان بوده است.

وی ادامه داد: زمانی كه با همسرم ازدواج كردم، او همانند مردهای دوره خودش بد اخلاق و ترش رو بود، اما من نیز همانند زن های آن دوران اجازه اعتراض و ناسازگاری را نداشتم و همیشه باید با گفتن كلمه «چشم» خود را خوشبخت تصور می كردم. در غیر این صورت با تهدید زن دوم یا «هوو» من را وادار به اطاعت از خود می كرد.

پیرزن اشكی كه گوشه چشمش بود را به آرامی پاك كرد و ادامه داد: در آن سال ها همراه با خانواده شوهرم در یك اتاق زندگی می كردیم و من مجبور بودم، علاوه بر كارهای خود و فرزندانم، كارهای آن ها را نیز انجام دهم، حتی گاهی اوقات هنگام شستن لباس ها به خواب می رفتم.

وی كه حدودا 80 سال سن داشت، خاطرنشان كرد: اكنون دارای شش فرزند هستیم و همه آن ها زندگی مستقلی برای خود تشكیل دادند، اما همسرم با اینكه 90 سال سن دارد، هم چنان مانند روزهای دوران جوانی اش با من برخورد می كند، درحالی كه من دیگر توان این دعواها و تنش ها را ندارم و می خواهم روزهای آخر عمر را در آرامش سپری كنم.

در ادامه جلسه دادگاه، پیرمرد كه به آرامی بر روی صندلی نشسته بود، گفت: من این گونه كه همسرم می گوید، بد اخلاق نیستم، اما او از روز اول زندگی علاقه من را نسبت به خودش نادیده گرفت و تصور می كرد كه من به وی علاقمند نیستم.

پیرمرد اظهاركرد: خانواده من از دوران كودكی، خانواده ای مردسالار بوده است و من نیز تحت تاثیر این بزرگ شدم و گاهی اوقات مجبور بودم كه رفتارهایی را با همسرم داشته باشم كه خودم از انجام آن ها ناراضی بودم.

در ادامه پیرمرد مدعی شد: در حال حاضر 90 سال دارم و نمی خواهم روزهای آخر عمر كسی غیر از زنم، كنارم باشد. او از دوران جوانی از من كینه دارد و می خواهد الان جبران كند. من اكنون جوان 60 سال قبل نیستم و ما غیر از همدیگر كسی را نداریم، از همسرم خواهش می كنم از تقاضای خود انصراف دهد و با من به منزل مشترك مان بیاید. قاضی دادگاه بعد از شنیدن اظهارات پیرزن و پیرمرد، با صحبت كردن با پیرزن آن ها را راهی منزل مشترك شان كرد.

این سئوالی است که نشریه پرفروش "ریدرز دایجست" (پرفروش ترین نشریه خانوادگی دنیا) از خوانندگان خود پرسیده و از ملیت های مختلف نیز به آن پاسخ داده اند. برخی نیز از اساس مخالف این گونه نحوه پرسیدن شده اند زیرا معتقدند "اعتقاد به غیرمتعارف رانندگی کردن زنان" در آن نهفته شده است.

 اما فارغ از جنسیت مان و بدون این که بخواهیم وارد کلیشه های جنسیتی بشویم و همه زنان را یک کاسه کنیم و بگویم رانندگی شان از اساس عجیب است و بگوییم مردان رانندگان مسلط تری هستند (هر دو ایده را هنوز هیچ آمار معتبری تایید یا رد نکرده است) باید به برخی از پاسخ های جالب که از سوی روانشناسان و جامعه شناسان و حتی متخصصان اندام های حرکتی انسان به مجله خانوادگی مزبور داده اند اشاره کرد.

اول از همه باید دقت کرد که بر اساس آمار منتشر شده هر ساله بیشتر کشورهای جهان در باره حوادث رانندگی، اکثر تصادف های منجر به خسارت های جانی و مالی از سوی مردان انجام می شود،اما با این وجود بیشتر روانشناسان و متخخصان و دانشمندان علوم مختلف اعتقاد دارند که شیوه رانندگی زنان متفاوت و کمی خارج از عرف های شناخته شده برای رانندگی پایه دو است  و علت اساسی آن می تواند این باشد که اساسا ماشین های سواری بر اساس اندام های مردان و قدرت عضلات و فاصله چشمان آنها با یکدیگر ساخته شده است تا برای رانندگی زنان.

در واقع می دانید که علمی وجود دارد به نام ارگونومی. هدف اصلی ارگونومی طراحی است آنهم بصورتی که کار و ابزار با انسان حداکثر تطابق را داشته باشد و در صورت عدم امکان آن، انسان با کار و ابزار تطبیق پیدا کند.
 
نتایج بکارگیری اصول ارگونومی در محیط های کاری: پیشگیری از اختلالات اسکلتی-عضلانی در بین شاغلین (مانند کمردرد، سندرم تونل کارپال یا درد شدید در مچ دست و ناحیه گردن، درد ناحیه زانو یا آرنج و ...) کمک به پیشگیری از حوادث شغلی افزایش میزان رضایت مندی کارکنان افزایش رفاه و آسایش کارکنان کمک به افزایش بهره وری در کار کمک به افزایش تولید است.
 
به گزارش ایران ناز برخی از متخصصان علم ارگونومی معتقدند خودروهای سواری بر اساس فیزیک بدنی مردان ساخته شده است و طبیعی است که ابزاری که برای جنس دیگری طراحی شده بود، برای جنس دیگر مشکل آفرینی کند.
 
مشخص نیست دقیقا چقدر این نظر درست است اما در هر صورت قابل توجه به نظر می رسد.